نامه ای از میرزا کامبیزخان نوروزی

حضرت عمو کامبیز خان نوروزی معروف اهل دعواست. حقوقدان است و برعکس اهل حقوق تا بخواهی مفتی حرف می زند. اگر سه تارش در بغل باشد و حالی به ایشان دست دهد، به ویژه آنجا که خبر را خورده باشد، زیبا می نویسد.مرقومه زیر به خامه اوست. بخوانید، شاید شما هم همچون ما مشعوف شدید. دست و قلبش هماره بی درد باد.

هوالشافی

حضور باهرالنور، منادی السرور، حضرت احمد بورقانی فراهانی

۱. ای قلبشان بشکند رفقایی که از رنجش آن قلب نازک باخبر شدند و خبر نکردند حقیر را تا از شرق خبر یرسد در یوم سه شنبه هفدهم آبان المزخرف سنه ۱۳۸۴ شمسی. همچنانکه خبر خورشید از شرق می آید همیشه.

۲. جناب سهام الدین را پرسیدم آشنایی هست در دارالشفای قلب؟ پس گفت هستند از جمله رضا خاتمی، الدکتور فی ارولوژی. پس گفتم اگر او با این تخصص از جمله طبیبان است این مریض رفیق شفیق را، پس دو چیز از دایره تردید خارج است. نخست فرقی نیست بین قلب و آن موضع تخصص حضرت رضاخان خاتمی. دوم آنکه اگر وظایف قلب و آن موضع شریف منقلب شد، جایی برای شگفتی نیست. فتوجه.

۳. اخبار انسداد فراوان شده است. از انسداد سیاست تا انسداد مغز و فی الحال انسداد رگ. گویی حکایت مرادنا و سیدنا و مولانا، حضرت عبید زاکانا صدق کامل یافته است: آنجا که باید فراخ باشد، تنگ است و آنجا که باید تنگ، فراخ.

۴. اینجانب انسداد عروق قلب مبارک را قویاً و شدیداً و عمیقاً محکوم و تقبیح نموده و از کلیه مقامات کشوری و لشگری و قضایی و غذایی و ملی و مدنی و طبی و غیره خواستار رفع انسداد عروق قلب مبارک و جلوگیری از تکرار آن و آزادی وبلاگ نویسان ورفع توقیف از مطبوعات و فی الجمله خاتمه انسداد و تنگی و ترویج فراخی هستم.

الاحقر

کامبیز نوروزی

هفدهم آبان المزخرف

هزاروسیصدوهشتادوچهار

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *