پنج صبح-«مرگ» براي آزادگان هديه گرانبهايي است و براي آنان كه «آزادي» را روي زمين جستجو مي‌كنند و نمي‌يابند گرانبهاتر!
گرچه يكي از گزنده‌ترين طعنه‌ها اشاره مي‌كند كه بعد از مرگ آزادي است. نوشتن درباره مرگ چه بصورت واقعي و چه بصورت طنه‌آميز، بسيار دشوار است. اما آنچه در مورد مرگ آزادگان قابل نگارش است بجز يادمان و يادبودف توصيف حس و حال سوگواران و عزاداران است.
در غروب سرد روز سيزدهم بهمن ماه خبري حيرت‌آور، از طريق تلفن منتشر شد. خبري كه هر گيرنده‌اي را متعجب كرد. سرانجام خبر مخابره شد و سايت‌هاي اينترنتي نوشتند: « احمد بورقاني درگذشت…» با كمال شرمساري از روح بزرگوار احمد بورقاني، نوشتار حاضر به نقش وي در معماري، توسعه و دفاع از حقوق مطبوعات آزاد و مستقل مي‌پردازد؛ لابد همگان ريشه‌هاي اين شرمساري را در روحيه ايراني سراغ دارند.
زيرا كه ما ايرانيان در يك «اجماع غيرعقلاني» عادت كرده‌ايم كه زندگان را منزوي و مرده‌ها را بپرستيم.
معمار، مدافع، طراح و مشفق مطبوعات
احمد بورقاني در دولت هفتم معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد بود. دوره‌اي از تاريخ كه مطبوعات ايران بيشترين توقيف‌ها و تعليق‌ها را تحمل كرد. واقعيت اين است كه ويژگي برجسته اين دوران رويش، تولد و شكل‌گيري بهترين ساختارها در عرصه‌ي روزنامه‌نگاري مستقل و جريان آزاد اطلاعات بود.
اين رويش‌ها از وجود مردي سرچشمه مي‌گرفت كه غروب زود هنگام زندگي‌اش فعالان سياسي اصلاح‌طلب را داغدار و چهره روزنامه‌نگاران ايراني را اشكبار كرد.
ماشاالله شمس‌الواعظين يك از فعال‌ترين روزنامه‌نگاران آن دوران و سخنگوي انجمن دفاع از آزادي مطبوعات از بورقاني گفتني‌ها و خاطرات زيادي دارد.
شمس الواعظين مي‌گويد: احمد بورقاني در يكي از حساس‌ترين مراحل تاريخ مطبوعات ايران بعد از پيروزي انقلاب و در شروع جنبش اصلاحات نقش محوري داشت. واقعيت اين است كه او معمار تكثرگرايي و رقابت رسانه‌اي در دوران شكوفايي مطبوعات بود.
وي با اشاره به درايت بورقاني در فضاي حاكم در جريان رسانه‌اي دوران مسئوليتش، مي‌افزايد: او تصور مي‌كرد كه تكثر رسانه‌اي قادر است ظرفيت‌هاي پنهان جامعه را براي خدمت به اصلاح و پيشرفت آشكار كند و با در پيش گرفتن اين سياست قابليت رسانه‌ها را در دولت اصلاحات افزايش داد.
به گفته سردبير روزنامه‌هاي توقيف شده جامعه، توس و عصرآزادگان پيش از روي كارآمدن احمد بورقاني به عنوان معاون مطبوعاتي وزارت ارشاد 1830 عنوان نشريه اعم از روزنامه، هفته‌نامه و غيره در كشور منتشر مي‌شد و اگر اين آمار را با عملكرد وي مقايسه كنيم متوجه عمق درايت و كارآمدي بورقاني خواهيم شد. چرا كه 1830 عنوان نشريه در دوران بعد از ايشان منتشر مي‌شد.
شمس الواعظين در ادامه افزود: اين ميزان رشد در حوزه مطبوعات مرهون تلاش هاي او در تشويق و ترغيب به انتشار بود و مي‌توان از آن دوران به عنوان دوران بهار مطبوعات ياد كرد.
وي در ادامه با تاكيد بر اينكه بورقاني در معماري دورانديشانه و دقيق مطبوعات دوره اصلاحات نقش ارزنده‌اي داشت، گفت: بايد اين نكته را هم اضافه كنم كه احمد بورقاني پس از پايان دوران مسئوليتش هم نقش بسزايي در دفاع جانانه از حقوق مطبوعات و روزنامه‌نگران ايفا كرد.
سخنگوي انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، افزود: به نظر من احمد بورقاني در نقش مدافع قدرتمند حقوق مطبوعات به اندازه نقش مهندس و معمار مطبوعات آزاد و مستقل فعال بود.
شمس الوعظين با اشاره به تلاش‌هاي مرحوم بورقاني در ايجاد نهادهاي صنفي روزنامه‌نگاران، گفت: ايجاد انجمن صنفي مطبوعات و تعاوني مديران مسئول روزنامه‌ها بخشي از كارنامه مدبرانه احمد بورقاني را آشكارتر مي‌كند و به همين دليل تحمل او از سوي كساني كه نگران كاهش نفوذ دولت در رسانه‌ها بودند بسيار دشوار بود.
به گفته شمس الواعظين همين موضوع عمده‌ترين عامل براي مخالفاني بود كه بورقاني را وادار به كناره‌گيري كردند. ولي نمي‌توان تلاش‌هاي ارزنده و كارنامه درخشان مطبوعاتي احمد بورقاني را از صحنه تاريخ پاك كرد.
وي در پايان به ذكر خاطراتي از زنده‌ياد احمد بورقاني پرداخت و گفت: پس از توقيف هر كدام از روزنامه‌هاي آن دوران از جمله توس، عصر آزادگان و… او در تحريريه حضور پيدا مي‌كرد و براي حضور در دادگاه مطبوعات به صورت مشفقانه مديران مسئول و روزنامه‌نگاران را راهنمايي مي‌كرد