چه کم اند آنهايي که خوبند و زياد مي مانند. چه کم اند آنهايي که به ديوان سالاري مي روند ولي خلق وخوي بوروکراتيک نمي گيرند. چه کم اند آنهايي که در دوره شکوفايي اتفاقي فرهنگي نقش کليدي دارند ولي هيچ گاه مدعي آن نيستند.1 چه کم اند آنهايي که در پرجنجال ترين پروژه هاي سياسي، سنگين ترين مسووليت ها را مي پذيرند و کسي پي به گذران امور نمي برد.2 چه کم اند آنهايي که همواره در کسوت مرضي الطرفين دعاوي دوستانه اند ولي نه از باب جاه و سياست بلکه از روي مرام و رفاقت. چه کم اند آنهايي که با کوچک و بزرگ با قادر و ناتوان به يک لحن و سياق سخن مي گويند. چه کم اند آنهايي که همه را چه دور و چه نزديک به دقت مي شناسند و اين شناخت هوشمندانه را متواضعانه نمايان مي کنند. چه کم اند آنهايي که در کار سياست ماهرند ولي صادقند. چه کم اند آنهايي که خاکي اند چه در قدرت و چه در بيرون آن، اما چه بسيارند آنهايي که احمد بورقاني مي شناسند و اکنون غصه دارند. يادش گرامي است و روحش هم هميشه شاد باشد.پي نوشت ها؛1- شکوفاترين دوره مطبوعاتي پس از انقلاب در دوران آغازين زمامداري اصلاح طلبان پس از دوم خرداد بود؛ زماني که احمد بورقاني در منصب معاونت مطبوعاتي وزارت ارشاد بود و با شکستن ساختارهايي کهنه رونقي به ياد ماندني و شايد تکرارناشدني به مطبوعات ايران داد.2- مجلس ششم يکي از پرماجرا و پرچالش ترين عصر اصلاح طلبان بود. در اين دوره امور اجرايي مجلس تماماً بر عهده سه کارپرداز هيات رئيسه بود. احمد بورقاني در سمت کارپرداز فرهنگي مجلس ششم اقدامات شايسته يي نظير آسان سازي روابط رسانه ها و مجلس را انجام داد.